Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis est tam dissimile homini. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.

• Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
• Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?
• Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
• At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?
• Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Ita prorsus, inquam;

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Bork

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Stoici scilicet.

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Sullae consulatum?

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Bork

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Bork

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Duo Reges: constructio interrete. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quo tandem modo? Sed quid sentiat, non videtis. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum reperiantur,
unum, quod est in iis, in quibus completar illud extremum,
quae sunt aut animi aut corporis;

Iam ille sorites, quo nihil putatis esse vitiosius: quod
bonum sit, id esse optabile, quod optabile, id expetendum,
quod expetendum, id laudabile, deinde reliqui gradus.

Sed in ceteris artibus cum dicitur artificiose, posterum quodam modo et consequens putandum est, quod illi §pigennhmatikÒn appellant;

Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

1. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
2. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
3. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
4. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;